روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی،روز پاسداشت زبان پارسی

بیست و پنجم اردیبهشت ماه، روز بزرگداشت مردی است که عمر گرانبهایش را صرف فرهنگ و ادب این سرزمین کهن کرد و برای جاویدان نگاه داشتن زبان پارسی تک تک لحظات زندگی اش را گذاشت.این روز به افتخار سراینده شاهنامه و به پاس زحماتی که برای فرهنگ و ادب فارسی کشیده، به نام روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی نامگذاری شده است.

مگو آن سخن کاندرو سود نیست
کزان آتشت بهره جز دود نیست

————————————————–

سخن ماند از ما همی یادگار
تو با گنج دانش برابر مدار

————————————————-

بخور آن چه داری و بیشی مجوی
که از آز کاهد همی آبروی

————————————————

به رنج اندر است ای خردمند گنج
نیابد کسی گنج نابرده رنج

———————————————-

هر ان مغز کو را خرد روشنست
ز دانش به گرد تنش جوشنست

———————————————

چو دانا توانا بد و دادگر

از ایرا نکرد ایچ پنهان هنر

چنین است فرجام کار جهان

نداند کسی آشکار و نهان

——————————————–

نباید کس آسود از کشت و ورز

ز بی‌ارز مردم مجویید ارز

که بی‌کار مردم ز بی‌دانشیست

به بی دانشان بر بباید گریست

—————————————–

ز روز گذر کردن اندیشه کن
پرستیدن دادگر پیشه کن

بترس از خدا و میازار کس
ره رستگاری همین است و بس

کنون ای خردمند بیدار دل
مشو در گمان پای درکش ز گل

ترا کردگارست پروردگار
توی بنده و کرده کردگار

چو گردن به اندیشه زیر آوری
ز هستی مکن پرسش و داوری

---